#توکل

یادم می آمد که می گفت:
شما خوب بندگی کنید، خدا هم خوب خدایی می کند.
وقتی به خدا توکل کردید نگران نباشید ،
تا لب پرتگاه می روید اما پرت نمی شوید،
تا اعماق دریا می روید اما غرق نمی شوید،
در شعله های آتش می افتید اما نمی سوزید.

فقط به راه رفته تان یقین داشته باشید.

#من_زنده_ام
#معصومه_آباد
ص262.

#ایمان_و_عمل_صالح

صبر و سازندگی و رشد دادن و عمل صالح و رشد کردن، ادامه ایمان هستند و دنبالهٔ عشق به حق.
عاشق، بیکار نیست.
هر کس به حق رسید، به حق می‌رساند.
درخت زنده، شاخ و برگ و میوه دارد.
به حرف آنهایی که می‌گویند دلت پاک باشد فریب مخور.
دلِ پاک، عملِ پاک می‌سازد.
درخت زنده بار می‌آورد، مگر این‌طور نیست؟

#علی_صفایی_حائری
#رشد
ص 57.

#ابتلا
#تعلقات

جوهر حقیقی کمال انسان در مقابله با دشواری‌ها ظاهر می‌گردد و اگر جز این بود، خداوند هرگز مؤ‌منین را به ابتلائاتی اینچنین دچار نمی‌کرد.
کمال در آزادی است و آزادی، در نفی تعلقات و رهایی از عادات.
خانه، خانه‌ی تعلقات است و شهر، مهبط عادات، و اگر نبود دشواری‌ها و ابتلائاتی که خداوند انسان را بدان می‌آزماید، جوهر حقیقی وجود انسان همواره پنهان می‌ماند.
آیا هیچ چیز خواهد توانست ما را از راهی که فطرت الهی راهبر آن است باز دارد؟ رودخانه راه خویش را به سوی دریا خوب می‌شناسد…

شهید #مرتضی_آوینی
کتاب #گنجینه_آسمانی
ص 298.

#تسویل

از صنعت بسته بندی شنیده اید حتماً؛ این که چه قدر می شود با بسته بندی های خوب و مرغوب، مشتری را - حتی به کالاهای نامرغوب - جذب کرد. شیطان این کاره است. اسم قرآنی اش می شود «تسویل». ” الشَّیطانُ سَوَّلَ لَهُم"؛1 یعنی شیطان برایتان بعضی کارها را توی زر ورق می پیچد؛ که به چشم تان خوب بیاد، که انجامش بدهید؛ ” زَّیَّنَ لَهُمُ الشَّیطانَ اَعمالَهُم.". 2

——
1. سوره محمد، آیه 25.
2. سوره عنکبوت، آیه 38.

#برای_خاطر_آیه_ها
#مریم_روستا
نشر معارف
صفحه 13.
.

#حبط

دعا و نقطه‌های ضربه پذیر معنوی

نکته دیگر اینکه، آنان [اهل بیت «ع»] در خلال دعاهای مذکور، نقطه‌های ضربه پذیر معنوی را به یاد ما می‌آورند و هشدار می‌دهند که «ممکن است از این نقاط ضربه بخورید و آسیب ببینید.
       
در همین دعای شریف ابوحمزه، در عبارتی می‌فرماید: «اللهُمّ خُصّنی بِخاصّةِ ذِکرِکَ وَ لا تَجعَل شَیئاً مِمّا اَتَقَرّبُ بِهِ فی آناءِ اللّیلِ وَ اَطرافِ النَّهارِ ریاءً وَ لا سُمعَةً و لا اَشَراً وَ لا بَطَراً»؛ « خداوندا! کاری کن که کارهای انجام شده از طرف من، ریا و سُمعه نباشد. برای اینکه این و آن ببینند، نباشد.برای اینکه دهن به دهن بگردد، و مردم به هم بگویند خبر دارید فلان کس چه کار خوبی کرد و چه عبادات خوبی انجام داد، نباشد. از روی ناز و غرور، نباشد.
آخر بعضی مواقع انسان کارهایی را از روی ناز و غرور انجام می‌دهد و به خود می‌بالد و می‌گوید: « آری! ما بودیم که این کار را انجام دادیم».
اینها نباشد.
اینها، آن نقاط ضربه پذیر است.
انسان خیلی کارهای خوب انجام می‌دهد؛ اما با اندکی ریا و سُمعه، آن کارها را « هَباءً مَنثوراً» می‌کند. دود می‌کتد و به هوا می‌فرستد.
معصومین «علیهم السلام» توجه می‌دهند و می‌فرمایند: مواظب باشید که این طور نشود! «و اجعلنی لک من الخاشعین» تا آخر.
 

آیت الله #سیدعلی_حسینی_خامنه_ای
#دعا
#علیرضا_برازش
ص 140
.