2 ) یلدای غیبت  :وقتی  یوسف  ع ،  بنیامین  را  نزد  خود نگه داشت  ،  برادرانش با اندوه تمام برگشتند ، سر افکنده و پریشان نزد  یعقوب   ع آمدند  ! ماجرا را به یعقوب ع گفتند ! یعقوب ع سخت گریست و بشدت اندوهگین گشت ، ولی به زیبایی صبر کرد و  نامه ای نوشت  و به پسرانش داد تا به یوسف بدهند . 

برادران یوسف پریشان خاطر و افسرده حال به مصر رسیدند و نامه را به یوسف دادند و گفتند : ”  ای  نشسته در شکوه و بلندی ! بیچارگی  از هر سو ، راه چاره را بر مابسته است و دست هایمان نیز ، بی مایه و ناچیز است . لطفی بنما و پیمانه ما را پر کن و بر ما بخششی کن ، چرا که خداوند بخشندگان را دوست دارد ” سوره یوسف / 88 .

عزیر مصر نامه را گشود . در نامه چنین آمده بود : ”  بنام خداوند بخشنده مهربان ! 

به عزیر مصر ،  آن کس که دادگری را در سرزمین خود فراگیر و آشکار ساخته است !  آن کس که پیمانه بخشش را از محبت و کرامت لبریز کرده است . این نوشتار رنج نامه ای است از یعقوب ، پسر اسحاق ، پسر ابراهیم خلیل الرحمن ! . . . 

ای عزیز  مصر ! آگاه باش ما خاندانی هستیم که بلا و آزمایش الهی پیوسته و پرشتاب  بر ما  وارد شده  است ، تا آنکه خداوند صبوری و پایداری ما را در هنگام آسایش و به گاه سختی بیازماید . اینک سالهاست که مصیبتها و دشواریها ، پی در پی بر من فرود  می آیند ! 

بزرگترین مصیبتها آن است که من فرزندی داشتم یوسف نام . او در میان دوازده پسر ، تنها کسی بود که موجب دلخوشی و شادی من می گشت . یوسف نور چشم من بود و میوه دلم بود . . . .  از فقدان یوسف غمی جانکاه و جگر سوز مرا  فرا گرفت . آنقدر در فراق او گریستم که فروغ دیدگانم را از دست داده ام . . . ( و اکنون ) بنیامین زندانی توست  ! این برای من فاجعه بزرگی است . . . بر من منت گذار ، او را آزاد کن و گندم فراوان ، با نرخ ارزان به آنها بده و پیمانه خواسته ی ایشان را با احسان خود پر کن و در رهایی خاندان ابراهیم پیامبر ، از رنج و ناراحتی شتاب کن !  ( بحار ، ج 12، ص313 ) !

                    * * * * * * * * *  * * * * *  * * * * * * * *  * * * * * 

 یا صاحب الزمان عج ! می دانیم که گناهان ما  ، همان چاه غیبت توست ! می دانیم کوتاهی و نادانی و سستی ما ، ستم هایی است که در حق تو  کرده ایم !  و اکنون ، به جستجوی تو آمده ایم ، تا نشانی از تو بگیریم . ما نیز مانند خاندان یعقوب ع گرفتاریم ! آنان وقتی نزد یوسف  آمدند  ، کالایی اندک و سفارش نامه ای از یعقوب داشتند ،   ولی دستهای ما خالی است و همان کالای اندک را  هم نداریم و نه کسی که سفارش ما را بکند ! ! ! 

یا صاحب الزمان عج ! ما بی پناهیم  ! ! دستهای خالی مان را پیمانه گدایی کرده ایم ، ای یوسف فاطمه س !  پیمانه های ما را پر کن و بر ما تصدق کن ! !