کسی کنار پنجره فولاد شفا می یابد که امیدش از همه قطع شده است ! این راز شفا گرفتن جسمی است  !

در روح و روان نیز چنین است ! از همه نا امید شو ، تا  خدا به تو نظر کند  و نورانیت ملکوت  ،  ظلمت و تاریکی  باطنت  را روشن کند !

ولی یک فرق دارند ! آنکه  جسمش شفا گرفته ، به اجبار درد و بیماری و ترس از مرگ  ، از همه نا امید شده است ، ولی آنکس که از زمینیان قطع امید می کند ، به اختیار خود  منقطع شده است !

این همان انقطاع است که در مناجات شعبانیه از خدا طلب می کنی !