ظهر یک روز گرم تابستانی 

یکی از ظهرهای گرم  تابستانی  بود که مشغول چرت زدن در گرما بودیم که ناگهان صدای نکره ی گربه نری ما را غافلگیر کرد . گربه  تنومند و بزرگی ، مثل همانی که سر کوچه ی شما می ایستد و زنجیر می چرخاند  ، دهانش را به در  توری  حیاط  چسبانده بود ودر عین حالی که به ما زل زده بود ، با تمام قدرت نعره می زد  که نه زوزه می کشید ! جالب این بود که فقط صدا در می آورد و زبان بدن او از هیچ ناراحتی حکایت نمی کرد و در کمال آرامش مشغول نعره زدن بود و اصلاً به خودش هم فشار نمی آورد  . معلوم نبود این صدا را از کجایش در می آورد !

اول کمی مات و مبهوت به او نگاه کردیم . پدیده جدیدی بود ! بعد فکر کردیم حتماً گرسنه است و لذا کمی ماست محلی ( که مادر شوهرم از شهرستان آورده بود ) روی نان مالیدیم و گذاشتیم بخورد . اول کمی بو کشید و بعد از لیس زدن ماست شروع کرد به خوردن  نان . نوبت تکه نان بعدی و بعدی شد . همه را خورد .( من هم بودم می خوردم ، چون که ماستش دست کمی از خامه نداشت ! ) خوب بنا بر قواعد طبیعی جانور شناسی ، منتظر بودیم بعد سیر شدن شکمش برود ، ولی این اتفاق نیفتاد و دوباره بعد خوردن نان و ماست  ، دهانش را به توری چسباند و شروع به نعره زدن کرد .

خانه ما

من قبل از تعریف ماجرا باید  در مورد خانه  قبلی مان توضیحی می دادم . چون ما آدمهای ثروتمندی هستیم  !  روی دامنه شیب دار سلسله کوههای البرز سکونت داریم !  خانه قبلی  ما یک خانه قدیمی دو طبقه جنوبی بود که حیاط کوچکی رو به خیابان داشت ، ولی حیاط بزرگش اینطرف بود (  به طرف مانیتور شما ! ) و از خیابان به داخل خانه ما ده پله می خورد و پایین می آمد( تقریباً می شد زیر زمین ) ولی ازطرف دیگر، خانه ما هم کف حیاطی  بزرگ  بود .  در طبقه بالای ما هم انسانی زندگی می کرد که  بیشتر از خدا از او حساب می بردیم  !