هیچ  فرّ و شوکتی  ،  هیچ  بلندی  و  عظمتی ، هیچ  تلألؤ و  درخشندگی ،  چشمت را خیره نخواهد کرد ، اگر گیج و منگ  خدا باشی ! 

2 )  من ناسپاسم : سالها پیش یک روز صبح   که  از  خواب  بیدار  شدم،  با اتفاق بدی مواجه  شدم ! خدایا من از این صبح هایی که آدم سورپرایز می شود،  به تو پناه می برم ! انگشت شست دست راستم، بشدت درد می کرد . وقتی حرکتش  می دادم انگار که در برود ، خم می شد و راست نمی شد . وحشتناک بود . دردش امانم را  می برید. تا بحال انگشتت  در  رفته  است ؟ 

طبق معمول که تا رو به قبله نشوم،  دکتر نمی روم  شروع  کردم به طبابت خانگی ! از خوردنی و مالیدنی و چرب کردنی و  . . . هر چی که فکرشو بکنید ، امتحان کردم ،   ولی فایده نداشت .   من که خودم بادمجان بم هستم و کم نمی آورم ، عین موش ذلیل و خوار شده بودم ، ولی  سعی می کردم کارهایم را خودم انجام  دهم . 

بعد کلی سرزنش اطرافیان ، راهی مطب  متخصص شدم ، ولی داروهای او  فایده نکرد . از شکسته بندی پرسیدم ، او پیشنهاد داد که مدتی  انگشتم را ببندم و با شستم کار نکنم . رفتم آتل ویژه شست خریدم .  چشمتان  این کلکسیون آتل ها را نبیند ! تازه  فهمیدم  مردم چه دردهایی دارند !  انواع و اقسام  زانو بند ، کتف بند ، مچ  بند ، ساق  بند ، گردن بند ، کمر بند و . . !  شست بند  که  چاکر و نوکر بقیه بود ! 

حالا  احساس می کردم که با بستن شستم و حرکت ندادن آن ، کمی دردش ساکت می شود و من مدت دو ماه این آتل را می بستم ، اما امان از این روزها . . . 

امتحانش مجانی است  ! یک روز شست خود را ببندید و یا از آن استفاده نکنید، تا بدانید چه می گویم . حالا بدون شست خود  فقط دگمه هایتان را ببندید !  بعد از آن سبزی پاک کردن  و پیاز و سیب زمینی خرد کردن ، جارو کشیدن ،  ظرف و لباس شستن ، گردگیری کردن ، وسیله حمل کردن و . . . را با دست  راست بدون شست و یا  با دست چپ امتحان کنید ! 

 شست بند هم دائم  با سبزی پاک کردن سبز می شد و  با  بادمجان  و پیاز سرخ کردن ، چرب می شد و با گردگیری کردن خاک خالی می شد . مدام می شستم تا وقت بیرون رفتن از خانه تمیز باشد . 

من که مثل فرفره حاضر می شدم و  بیرون می رفتم ، چقدر طول می کشید تا خودم را برای بیرون رفتن آماده کنم ! بی زحمت بدون شست ، رو گرفتن  با چادر را هم امتحان کنید ! البته اگه خانم هستید !  

نوشتن که افتضاح  بود  !  با چهار انگشت  مثل بچه کلاس اول می نوشتم ! امضا کردن را  که دیگه نگو ! من هم  که مدام باید امضا می کردم ! ! ! 

برای تردد ، دیگر سوار  تاکسی پیکان نمی شدم ، چون قادر به فشار دادن دگمه درش نبودم . لابد راننده های پیکان هم می گفتند : با این ریخت و قیافه ، چه کلاس هم می ذاره ! آخه توی شهر ما، با کلاس ها سوار تاکسی های پیکان نمی شوند .  چون این تاکسی ها را برای ما ساخته اند ! 

در باز کردن که فیلم کمدی  بود . چون باید با شست کلید را بچرخانی و من با دست چپ اینکار را می کردم و در بیشتر  قفل می شد .  بعد از آن اول  ادای در باز کردن  با  دست  راست را ،  در می آوردم  و اون وقت  با دست چپ به  همان   سمت ،  کلید را می چرخاندم ، ولی فایده نداشت ! چون در ما  که ،  مثل موبایل های جدید  لمسی نبود که با یک  اشاره ، قفلش باز شود ،  باید بغلش می کردی و التماسش می کردی  تا  کلید در قفل بچرخد .  اون قدر مستأصل می شدم که  می خواستم  ، یک رهگذر خداشناس و متدینی را پیدا  کنم که در را برایم باز کند، ولی  با خودم داخل خانه نشود ! قید مصافحه و دست دادن را هم زده بودم ! 

مطمئن هستم کلی خندیده اید ! چون استیصال من را ندیده اید . 

حالا چون ماجرا از صبح شروع شده بود ، وقتی صبح از خواب بیدار می شدم ، اول شستم را معاینه می کردم،  اگر شستم درد نمی کرد و از جایش در نمی رفت و انعطاف همیشگی را داشت ، خوشحال می شدم  و فکر می کردم  امروز ، خوشبخت ترین زن دنیا هستم .  اما اگر شستم درد می کرد ، نا امید و غصه دار برای تزاژدی های مکرر ،  راه می افتادم . دیگه از اون خانم زبر و  زرنگ که در  یک ساعت بهترین غذا را درست می کرد و یک دنیا ظرف می شست و کار می کرد و مطلب می نوشت ، خبری نبود ! مهمان هم که می آمد ، روزگارم سیاه بود !آمار ظروف شکسته ام بالا رفته بود !

من هرگز به نقش  شستم در پیشبرد اهدافم و موفقیت هایم توجه نکرده بودم . سالها بود که شستم برای من بی صدا و بی توقع کار کرده بود ، ولی همه چیز به اسم من تمام شده بود ! من همه موفقیتهایم را مرهون شستم بودم و این درس بزرگی برای من بود ، تا هرگز به موفقیتهایم ننازم ! خدایامن چقدر ناسپاس بودم ! 

  1  )  من ناسپاسم  :  اون موقع که مایکرویو  نبود ،  توی صف سبزی خوردن ایستاده بودم . خانمها  طبق قانون روانشناسی ، داشتند نصف  7000  کلمه ای را که هر روز باید حرف  بزنند ، تخلیه می کردند . خانمی از راه رسید که شست انگشتشو  بسته بود . حال و احوالی با دیگر خانمها کرد . ازش پرسیدند : انگشتت  چی شده ؟ من هم داشتم  بناچار به حرفهاشون  گوش می دادم .  خیلی خوبه که گوشهامون در نداره ، وگرنه از فضولی می مردیم !   

خانم گفت : مهمانی سر زده از راه رسید و من  با عجله یک بسته گوشت از فریزر در آوردم و شروع کردم با چاقو  به جون گوشتها افتادن ! تا قطعاتشو از هم جدا کنم  که  زود بپزه . ولی چاقو در رفت و بد جوری انگشتمو برید . منو به بیمارستان رسوندند و انگشتمو بخیه زدند . ولی از اون به بعد هر وقت ضربه ای به انگشتم می خوره ، بدنم دچار  رعشه  می شه و  تمام  بدنم می لرزه  . منخصص ها گفته اند : چاقو به عصب کلی بدنت آسیب رسونده و حتی اگه بتونی از عهده ی هزینه سنگین عمل جراحی در بیای ، شاید هیچ فایده ای نداشته باشه ! 

و من یاد  این  افتادم که دهها بار با چاقو به جون گوشت افتاده ام !  اما قسر در رفته ام . خدایا من چقدر ناسپاسم !

یکی تازه بچه دارشده بود . خیلی مذهبی نبود ، ولی خیلی هم بی دین نبود . اسم پسرشو گذاشت :  سام  !  پرسیدم : سام چیه دیگه ؟گفت : از تو شاهنامه ورداشتم . نمی دونم چی چی زال بود !  بعدا  فهمیدم که می خواد به خارج مهاجرت کنه و برای اینکه توی مدرسه معلوم نشه که پسرش بچه مسلمونه ، اسم پسرشو سام گذاشته ! همون عموسام معروف ! 

……….

یکی  بعد مدتها چادرشو برداشته بود . سنی ازش گذشته بود . می گفت : می ترسم  چادرم به دست و پام گیر کنه . نمی تونم نگهش دارم ! ولی می تونست خیلی چیزهای دیگه رو نگه داره !

…………..

یکی همیشه لباسهای گران قیمتی که  از سرش زیاد بود ، می پوشید و می گفت : مؤمن عزیز است و باید بهترین ها مال او باشد و به این آیه استناد می کرد :  قل من حرم زینه الله …  بهش گفتم : پس حضرت علی ع متوجه این مطلب نشده بود که زهد را پیشه کرده بود . گفت : ما که به پای امام نمی توانیم برسیم !

………………..

یکی نماز نمی خوند و حجاب هم نداشت ، ولی همیشه روزه می گرفت ، چون خیلی چاق بود ! 

…………….

می گم : بهتره با این حرفها خدا رو دور نزنیم . استغفر الله !