شاید بدلیل ظهور فمنیسم است و شاید دلایل دیگر، اما اکنون بسیاری از زنان، از نقش های کلیشه ای خود باز مانده اند، نقش هایی که طبیعت بر عهده ی آنها گذاشته و شریعت مهر تأیید به آن زده است.

ممکن است زن در برابر کف زدنهای شنوندگان در مجامع و محافل و یا در برابر تعریف و تمجید  جمعیت مردان خوشحال شود، ولی این خوشحالی و شادی موقت که نتیجه ی آن نسلی بدون مادر و محروم از عواطف زنانگی است، چه ارزشی دارد؟
غیر از مادر چه کسی می تواند عنصر ضروری جوامع بشری را ، که محبت است به قلب و روح فرزند تزریق کند؟ 
وقتی در کشور آلمان بیوگرافی مجرمان را بررسی کرده بودند، بیش از ۹۰٪ آنان از شیر مادر محروم بوده اند! 
شاید غذا و آب و لباس و … فرزندان را مؤسسات و ارگان ها تأمین کنند، اما نوع دوستی و انسان دوستی آحاد مردم، جز با محبت مادری تأمین نخواهد شد!
با بازگرداندن مادران به خانه، امنیت را به جوامع برگردانیم! 
#طرید