#المراقبه 
در لحظات ملکوتی  امتحانات بسر می برم !

شرح کشف المراد را می خوانم! هنوز لیاقت خواندن خود تجرید الاعتقاد را پیدا نکرده ام !
نمیدانم چرا در این ایام ، آدم فیلسوف می شود !!

به مبحث « المسألة السادسة عشرة ، في أنه تعالى لیس محلا للحوادث» رسیده ام!
یعنی  خداوند هرگز محل حوادث قرار نمی گیرد ! چیزی یا کسی بر او اثر نمی گذارد !
وقتی فکرش را می کنم، به بیچارگی خودم بیشتر پی می برم! غیر از سرما و گرما و گرسنگی و تشنگی و خواب ،  صبح از یک واریزی خوشحال میشوم و ظهر از یک مریضی ناراحت و عصر از یک رکود ، غمگین و شب ، در تردید و ابهام ! 

ممکن الوجودی یعنی فقط ادعا و توهم !!
« يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ»
.