تلویزیون نمایشگاه نقاشی شخصی را نشان می داد . یکی از تابلوهای وی سه بعدی بود ! یعنی از هر جهت نگاه می کردی تصویر خاصی دیده می شد ! 

مجری می گفت : این تابلو شاهکار این نقاش است . شاهکار کاری است که بسیار ممتاز است که  فرد بواسطه ی آن مشهور می گردد . 

من خیلی فکر کردم ! . . . 

من هیچ شاهکاری ندارم که بواسطه ی آن نزد ملکوتیان مشهور باشم ! 

من هیچ شاهکاری ندارم که بتوانم با خودم اون طرف ببرم ! شاهکاری که از معبر مرگ ردّ شود !