روستایی هایی که در فیلم ها و سریال ها ، ویلا ها و برج ها و پارک ها و … ی پایتخت را می بینند ، دلشان غش و ضعف می رود از اینکه چرا آنها این امکانات را ندارند و مدام بحال پایتخت نشین ها غبطه می خورند ! 
مثل ما وقتی که پخش زنده مشاهد مشرفه را می بینیم ، مدام بحال اونهایی که آنجا حضور دارند ، غبطه می خوریم !
مثل امواتی که وقتی می بینند ما  انسانها در دنیا ، چطور وقت خود را هدر می کنیم ، لذا  مدام در حسرت بسر می برند و آرزو می کنند که یک روز یا نصف روز به دنیا برمی گشتند !
.