11 ) بن بست 204 : از بن بستهایی که معصومین به آن دچار شدند ، این است که از سوی خدا وظیفه ابلاغ رسالت بر دوش آنها نهاده شد ، ولی مردم آنها را یاری نکردند !
آنها مشروعیت را از خدا دریافت کردند ، ولی رهبری بعد دیگری بنام مقبولیت از سوی مردم دارد ، که رخ نداد ! گریه های در چاه ، گریه های بیت الاحزان ، منبر های بی مخاطب ، فراخوان های بی نفر ، خطبه هایی که در مقابل آن هلهله کردند و دست زدند و چادرهایی که به غارت رفت ، و ماجرای ته مانده ی جام شرابی با تشتی که در آن سر مطهر نور چشم رسول خدا ص بود . . . ! پیامد این یاری نکردن بود .
خاک بر دهانم !
خیلی سخت است که یک طرف کار و مسئولیتت ، مردم سست و بی اراده باشند ! نه می توانی وظیفه ات را رها کنی و نه می توانی مردم را وادار کنی که یاریت کنند ! و نه می توانی عزلت نشین گردی ! و تازه باید اخلاقی ترین شخص باشی !
چو می بینی که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینی گناه است ! و آنها از این گناه بری بودند !
فقط خواستم بگویم ، هر چه دیندارتر و اخلاقی تر باشی ، محدودیت بیشتری داری و بن بستهای بیشتری !
و شاید دعایت اجابت شده است : اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد !
و سلام بر کسی که سالهاست منتظر این مقبولیت است !
