|
|
موضوع: "بدون موضوع"بچه که بودم ، می گفتم جهان را تغییر خواهم داد . . تنها بازمانده ی یک کشتی شکسته ، به جزیره ی خالی از سکنه افتاد . او مدتها دعا کرد ، تا خدا نجاتش دهد ، اما از کسی خبری نشد . اما روزی که بدنبال غذا رفته بود ، به هنگام بازگشت ، دید که کلبه در حال سوختن است ! او که امید خود را از دست داده بود ، فریاد می زد : خدایا ! چرا با من اینگونه کردی ؟! صبح روز بعد با صدای کشتی ای که به ساحل نزدیک می شد ، از خواب بیدار شد . او از نجات دهندگان پرسید : شما از کجا فهمیدید من اینجا هستم ؟ آنها پاسخ دادند : ما متوجه علامتی که با دود اتش می دادی ، شدیم ! ناامید شدن اسان است ، اما ممکن است دود کلبه سوخته ، سفیر نجات خدا برای تو باشد ! معمولا برای کسانی که ماموریتهای ویژه و مهمی دارند ، برنامه های دقیق و فشرده ی اموزشی ، طراحی می گردد . مثلا ، برای فضانوردها ، علاوه بر برنامه ی اموزشی و تمرینی بسیار دقیق ، برای امور تغذیه ، بهداشت روانی و جسمی و . . . انها دستورالعمل های خاص لحاظ می گردد . روزی دانشجویی سر کلاس پرسید : مدام بکن و نکن می کنید ؟ نمی گذارید ما هر طور که می خواهیم زندگی کنیم و جوانی کنیم ؟! گفت : تهران ، فلان منطقه . گفتم : از کی راه می افتید تا به کلاس ۸ صبح دانشگاه کرج برسید ؟ گفت : از ۵ صبح ، چون با وسایل نقلیه عمومی می آیم . می توانستی درس نخوانی و مثل بقیه جوانها ، تا ده صبح بخوابی و بعد با یک بربری تازه ، جوانی کنی و …! و او دیگر حرفی نزد !
همه ی ما با این فعل ها آشنا هستیم و در مسائل مادی ، بارها آن ها را تکرار می کنیم : بیا جلو ! بایست ! دور بزن ! حرکت کن ! بیا بالا ! برو پایین ! تندتر حرکت کن ! آهسته حرکت کن ! شاید بتوانیم اینگونه تعبیر کنیم که : بیا جلو = مستحب انجام بده ! بایست = محل ملاقات با شیطان ! دور بزن = توبه کن ! حرکت کن = عمل صالح انجام بده ! بیا بالا = تقرب بجوی ! نرو پایین = گناه نکن ! تندتر حرکت کن = در کار خیر سبقت بگیر ! آهسته حرکت کن = از شبهات دوری کن ! چون هر روز تکرار می کنیم : « اهدنا الصراط المستقیم » |
 |
| کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان |
