​#یا_امام_رضا_دخیلم

#ضمانت_بهشت
امام جواد «ع » فرمود:«ضمنت لمن زار قبر ابی بطوسٍ عارفاً بحقه الجنة علی الله تعالی»

«من ضامن بهشت برای کسی هستم که قبر پدرم را در طوس زیارت کند وحق او را بشناسد.»
#امام_رضا

@shamimemalakut

​#یا_امام_رضا_دخیلم

#درجات_عالی
حضرت رضا «ع » فرمود:

«حشر فی زمرتنا وجعل فی الدرجات العُلی من الجنة رفیقنا.»

«کسی که مرا در غربت زیارت کند، خدا او را با ما محشور خواهد کرد و در درجه ها و مراتب عالی رفیق ما خواهد بود.»
#امام_رضا

@shamimemalakut

#امام_رضا 

روزی که نام عشق بازان را نوشتند

این قوم را مجنون ، تو را لیلا نوشتند
آنگاه مُلکِ عاشقی تقسیم کردند

این سرزمین را مالِ تو آقا نوشتند
زهرا به هر سویی  ، سفیری را فرستاد

نام تو را صد شکر سهم ما نوشتند
ایران چه کم دارد ؟ دیار اهل بیت است

یک سو علی ، یک سوی آن زهرا نوشتند
این سرزمین را از همان اول خریدند

مدیون خانواده ی موسی نوشتند
با حُبِّ تو هر شیعه ای « اثنی عشر » شد

یعنی کنار نامتان « الا » نوشتند
از بعد آنکه ضامن آهو شدی تو

عشاق را آواره ی صحرا نوشتند
تو سفره دار عالمی مشکل گشایی

آقای ما سلطان علی موسی الرضایی
@shamimemalakut

برای معاویه نوشت:

حسن را زنده میخواهی

یا مـرده …!!!

این نامه فرمانده سپاه امام بود! 

#کانال_طعم_مادری
@shamimemalakut

​#امام_حسن
نشستم گوشه‌ای از سفره‌ی همواره رنگینت

چه شوری در دلم افتاده از توصیف شیرینت
به عابرها تعارف می‌کنی دار و ندارت را

تو آن باغی که می‌ریزد بهشت از روی پرچینت
کرم یک ذره از سرشار ، سرشارِ صفت‌هایت

حسن یک دانه از بسیار ، بسیارِ عناوینت
دهان وا می‌کند عالم به تشویق حسین اما

دهانِ خاتم پیغمبران واشد به تحسینت
تو دینِ تازه ای آورده‌ای از دیدِ این مردم

که با یک گل کنیزی می‌شود آزاد در دینت
معزالمومنین خواندن؛ مذل المومنین گفتن

اگر کردند تحسینت، اگر کردند نفرینت
برای تو چه فرقی دارد ای والتین و الزیتون

که می‌چینند مضمون آسمان‌ها از مضامینت
بگو با آن سفیرانی که هرگز بر نمی‌گشتند

خدا واداشت جبراییل‌هایش را به تمکینت
بگو تا آفتاب از مغربِ دنیا برون آید 

که سرپیچی نخواهد کرد خورشید از فرامینت
بگو تاتیغ بردارد اگر جنگ است آهنگت

بگو تا تیغ بگذارد اگر صلح است آیینت
خدا حیران شمشیر علی در بدر و خندق بود

علی حیران تیغ نهروانت تیغ صفینت
بگو از زیر پایت جانماز این قوم بردارند

محبت کن! قدم بگذار بر چشم محبینت
تورا پایین کشیدند از سر منبر که می‌گفتند:

چرا پیغمبر از دوشش نمی‌آورد پایینت
درون خانه هم محرم نمی‌بینی تحمل کن

که می‌خواهند، ای تنهاترین! تنهاتر از اینت
تو غم‌های بزرگی در میان کوچه‌ها دیدی

که دیگر این غمِ کوچک نخواهد کرد غمگینت
از آن پایی که بر در کوفت بر دل داشتی داغی

از آن دستان سنگین بیشتر شد داغ سنگینت
سر راهت می‌آمد آنکه نامش را نخواهم برد

برای آنکه عمری تازه باشد زخم دیرینت
برای جاریِ اشکت سراغ چاره می گردی

که زینب آمده با چادر مادر به تسکینت
به تابوت تو زخمِ خویش را این قوم خواهد زد

چه می‌شد مثل مادر نیمه‌ی شب بود تدفینت
صدایت می‌زند اینک یتیمت از دل خیمه

که او را راهی میدان کنی با دست آمینت
هزاران بار جان دادی ولی در کربلا آخر

در آغوش برادر دست و پا زد جانِ شیرینت
کدامین دست دستِ کودکت را بر زمین انداخت؟

همان دستی، همان دستی که روزی بوده مسکینت
دعا کن زخم غم‌هایت بسوزاند مرا یک عمر

نصیبم کن نمک از سفره‌ی همواره رنگینت
@shamimemalakut