​#المراقبه
سوال : اگر ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎﻟﻚ ﺗﻤﺎم هستی است ، چرا ﻣﺎ ﺍﺯ خدا ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺑﻪ” ﻣﺎﻟﻚ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ” ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ؟

ﭘﺎﺳﺦ : با اینکه ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ همه هستی و دنیا و آخرت ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ در دنیا چیزی به اسم خدا نیست، حتی خانه ی خدا هم تحت تصرف آل سعود است! همه مالکیت های دنیا، به نام انسان هاست و لذا گمان می کنند همه چیز در ید قدرت آنهاست.اما وقتی در روز قیامت ، ﻫﻤﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎﻯ ﻣﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﺎﻟﻜﻴﺘﻬﺎﻯ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻯ از بین می رود ﻭ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، فقر و بیچارگی انسان آشکار شده و مالکیت خدا عیان می گردد.

ﻳَﻮْمَ ﻟﺎ ﺗَﻤْﻠِﻚُ ﻧَﻔْﺲٌ ﻟِﻨَﻔْﺲٍ ﺷَﻴْﺌﺎً ﻭَ ﺍﻟْﺄَﻣْﺮُ ﻳَﻮْﻣَﺌِﺬٍ ﻟِﻠَّﻪِ:” ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻣﺎﻟﻚ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻤﻚ به دﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ” . انفطار/۱۹
زهی سعادت برای کسی که تا دیر نشده، فقر خود را ” در دنیا” درک کند و با توهم مالکیت، دنیا و آخرت خود را نابود نکند!
#طرید 

@shamimemalakut

​#المراقبه
تصور مالکیت ، به انسان حس قدرت می دهد و بخاطر همین ، هر کاری که دلش بخواهد انجام می دهد ، چون مالک آن است !

” چهار دیواری ، اختیاری ! به خودم مربوطه ! به کسی مربوط نیست ! “ 

این جملات را که زیاد شنیده ایم و شاید هم ، زیاد گفته ایم ، همه حاکی از حس مالکیت است .

وقتی چیزی مال ما نیست ، هرگز این حرفها را در موردش نمی زنیم .

حال وقتی انسان باور کرد ، مالک خودش و دیگران و … است ، بخودش جرأت می دهد ، در مورد خودش و دیگران هر تصمیمی بخواهد، بگیرد. او خود را پادشاهی می داند که هر گونه بخواهد ، در ملک خود می تواند تصرف کند !

اگر خشمگین شود ، به آتش می کشد .

اگر حریص شود ، به همه چیز طمع می کند .

اگر شهوت بر او غلبه کند ، باید به آن دست یابد .

اگر حسادت کند ، رقیب را نابود می کند.

چون این انسان مطیع خدا نیست ، فقط خواسته های خودش را عملی می کند. روح سرگردان چنین انسانی ، در بین غرایز و شهوات و … هزار تکه شده و طعمه هوای نفس و شیطان گردیده است.
اما کسی که می داند فقیر الی الله است و از خودش چیزی ندارد ، فقط توجه می کند که مالک حقیقی چه می خواهد و همان را تحقق می بخشد ، او مجری اراده الهی است.

چنین انسانی ، یکدست و یکپارچه است و تمام غرایز و تمایلات و نیروهایش ، تحت اختیار خداست . او سرگردان و مردد نیست و به مالکیت خدا ، گردن نهاده است.
تکرار روزانه جمله ” مالک یوم الدین ” تذکر این مطلب مهم است. وقتی خدا می گوید جمله ای را هر روز، بارها تکرار کنیم، یعنی باور آن، در سعادت انسان نقش اساسی دارد!
#طرید

@shamimemalakut

هیچڪس‌باورندارداین‌خبرهاراحُسین؛ 

اربعین‌تعطیل‌نیست؛آقاخودت‌تکذیب‌ڪن !
#محرم

@shamimemalakut

​#آزادگان‌
ایام بازگشت آزادگان بود. هرزگاهی محله ای چراغانی می شد و پرچم ها به اهتزاز در می آمد و ما متوجه می شدیم که آزاده ای بازگشته است. اون وقت ما بجای اینکه هر روز بچه به بغل پیکر شهدا را تشییع کنیم ، برای عرض تبریک و تهنیت و دیدار با آزادگان، کوچه ها را هروله می کردیم، چه روزهای خوبی بود. فقط باید زمان جنگ را تجربه کنی تا بدانی چه می گویم!

عیسای حوریه خانم، همسایه دیوار بدیوار ما هم یک سالی بود که مفقود شده بود. خیلی پرس و جو کرده بود. اغلب دوستان عیسی گفته بودند چون خبری ازش نبوده، پس لابد اسیر شده.
حوریه خانم هم از بدو ورود آزادگان، گوسفندی خرید و آن را به حیاط بست و شب و روز  آماده باش برای آمدن عیسی بود. به ما هم گفته بود شاید مهمانی زنانه را خانه ما برگزار کند. خیلی خوشحال بود، انگار عروسی عیسی بود!

گوسفند هم کم نمی گذاشت و مدام بع بع می کرد و چون درِ خانه حوریه خانم همیشه باز بود، بچه های کوچه، مدام به گوسفند سر می زدند و برای خود سرگرمی پیدا کرده بودند.

ما هم مثل حوریه خانم، خوشحال و منتظر بودیم و با هر صدایی به کوچه می دویدیم.
اما یک هفته گذشت، از عیسی خبری نشد. دو هفته گذشت،از عیسی خبری نشد. 
و یک ماه گذشت کوچه ما چراغانی نشد. حالا صدای گوسفند که اول همه ما را خوشحال می کرد، مایه غم و غصه شده بود و ما هم همراه صدای مأیوسانه گوسفند، پنهانی اشک می ریختیم!
انگار خود گوسفند هم ناراحت بود که چرا به درِ خانه خدا قبول نشده است!
بعد از دو ماه گوسفند را پس دادند!
گوسفند که رفت، امید همه ناامید شد.
چون عیسی در خاک عراق، بدون کفن به آرامی و راحتی خوابیده بود. خدا، عیسی را  بدون قربانی پذیرفته بود!

#طرید

@shamimemalakut

​#روز_خانواده 
ﺑﺰﺭگی ﺩﺍﺩ ﻳﻚ ﺩﺭﻫﻢ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ

ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺩﻋﺎ ﻳﺎﺩ ﺁﺭ ﻣﺎ ﺭﺍ

ﻳﻜﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻫﻢ ﺧُﺮﺩ

نمی ﺍﺭﺯﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻊ ﻭ ﺷﺮی  ﺭﺍ

ﻣﻜﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎیی

ﺣﺠﺎﺏ ﺩﻝ ﻣﻜﻦ ﺭﻭی ﻭ ﺭﻳﺎ ﺭﺍ

ﺗﻮ نیکی ﻛﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﻭ ﺗﻬﻴﺪﺳﺖ

ﻛﻪ نیکی ﺧﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﻋﺎ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﭘﺮﻭﻳﻦ

ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ

امروز مصادف با نزول سورهٔ دهر در شأن امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسین(ع) و روز خانواده است.

 پس از آن که امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) برای برآوردن حاجت خویش، سه روز روزه را نذر کرده بودند و نوبت به ادای آن رسید، در سه روز متوالی مسکین و یتیم و اسیری را که به در خانه آمده بودند ، اطعام کردند و با آب افطار کردند و فرمودند : 
ﺇِﻧَّﻤَﺎ ﻧُﻄْﻌِﻤُﻜُﻢْ ﻟِﻮَﺟْﻪِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺎ ﻧُﺮِﻳﺪُ ﻣِﻨﻜُﻢْ ﺟَﺰَﺁءً ﻭَﻟَﺎ ﺷُﻜُﻮﺭﺍ. انسان/۱۰

همانا ما برای خشنودی خدا اطعام می کنیم و انتظار هیچ پاداش و سپاسی را از شما نداریم!
کسی که فقط برای خدا کار می کند ، نه ناامید می شود، نه خسته می شود ، نه می برّد ، نه افسرده می شود، نه انتظار جایزه و تشویق و پاداش دارد ،… چون خدا هرگز عمل صالح را فراموش نمی کند، گم نمی کند، کم نمی کند ، بلکه به فضل خود زیاد می کند!

انسانهای خالص ، آرام ترین و سالم ترین روحیه را دارند!
#طرید

@shamimemalakut