ریاست ، وزارت ، وکالت ، موفقیت ، پیشرفت ، ثروت  ،  قدرت ، حشمت ، مکنت ،  هیبت ، شهرت  و . . . همگی  زمانی  ارزشمند است  که درد امانت را نبریده باشد !

درد بی امان که آمد : به بهترین مجالس و محافل دعوت باشی ، با بزرگترین انسانها قرار داشته باشی ،  بلیط سفر به جزایر هاوایی  روی میزت باشد و  بهتریت  اتاقها  را  در  گرانبهاترین  هتلها  رزرو کرده باشی  و هزار تا چیز   دوست داشتنی دیگر  در انتظارت  از هم سبقت بگیرند   و. . . ، دیگر برایت هیچ ارزشی ندارند ! فقط از خدا یک لحظه امان می خواهی ! 

دردی که نه دیدنی است ، نه گرفتنی است ، نه زدنی است و نه رشوه دادنی است و نه حرف زدنی و نه . . .  . در یک لحظه  از اوج قدرت  به حضیض ذلت می کشاند ! اون وقت دیگر مستقیم  راه  نمی روی ،  زیر دست و پای مردم  نیم دایره می شوی  !  

 وقتی درد بی امان آمد ، شب و روزت یکی می شود و در بی زمانی رها می شوی ! هر لحظه ات ساعتها می گذرد !  مثل  روزهای  قیامت ! یعنی قیامت هم چون دردناک است ، طولانی به نظر می آید ؟ 

درد که آمد ، همه ی  آرزوها محو می شوند و رنگها بیرنگ و طعم ها بد مزه و  همه ی شیرینی ها تلخ و همه ی تلخی ها زهر و همه ی زهر ها راحتی !

درد که آمد ، مرگ دوست داشتنی می شود !  زیرا مرگ را امان از درد می پنداری و کاش چنین بود ! 

یا امان الخائفین ! از هر  دردی  که در  مخیله ام نمی گنجد ، امانم بده ! 

 داشتم فکر می کردم چرا دائم  الوضو  بودن چرا برای  اولیای  الهی  اهمیت داشته است :

شاید وضو  به  آب  زدن  برای  رد  شدن  از دنیاست !

شاید وضو  تذکر  حسی  برای  ،  بیدار  شدن  از خواب است !

شاید وضو  رجوع  به  آبی است  که  هستی از  آن خلق  شده است !

شاید وضو   یاد آوری  برای طهارت   دایمی   مهم ترین  ابزار  فعالیت  انسانی  است !  

شاید وضو  آمادگی  برای حضور  است!

شاید  وضو  سپری از نور است  ! 

شاید  وضو راز  رویین تن  شدن  است ! 

شاید  وضو یاد حسین است ! 

وضو  به معنای  نور است  و وضو بر وضو ، نورٌ  علی  نور !  لباس ملکوتی  بر  تن کن  تا شیاطین بگریزند !  استمرار نور  ،  نورانیت  می کند و  از ظلمات  دنیا  رهایت می کند !  وقتی  نورانی  هستی ،  هم خودت  گم نمی شوی و هم دیگران راه را می یابند ! بی توقع مثل  خورشید نور افشانی کن! 

 صدای مادر توی گوشم مانده بود  که به پسرش می گفت : اون زهرمار بذار زمینو  و   بیا سر  این  فرشو  بگیر !  منظورش گوشی همراه بود ! من داشتم فکر می کردم : بچه ها تقصیری ندارند که ! اگه گوشی همراه فقط  بالای درخت  آنتن می داد و بچه ها  باید نردبون می گذاشتند  و می رفتند  بالای  درخت ، تا حرف  بزنند ، دیگه مادرها اینقدر عصبانی نبودند !

 من  توی درس منطق نمره ی خوبی نداشتم    ، و نمی دونم این  سوال ها درسته  یا نه  :

1) آیا سهولت باعث بیچارگی بشر امروزی است ؟  

2)اگر سهولت بد است  ، پس چرا مادرها عاشق  جارو برقی  و  ماشین لباسشویی  و  ظرفشویی  و . . .  هستند؟ 

3) آیا بشر دیروز بخاطر بی بهره بودن از سهولت ، زندگی  انسانی تری  داشت ؟ 

4) آیا برای خوب بودن ، باید قید سهولت را  زد ؟ 

5) اگر سهولت خوب است ، چرا همه آرزوی گذشته را دارند ؟ 

6) آیا  سهولت ، بشر را بسوی لذات حیوانی بیشتری  سوق می دهد ؟ 

7) آیا سهولت در کیفر و پاداش   اخروی اثر گذار است ؟ آیا دین و شریعت در این مورد سخنی دارد ؟ 

8)  آیا کار باسهولت و بدون سهولت برای خدا فرق دارد ؟

9 ) آیا سهولت  طلبی حد و مرزی دارد ؟

10 ) آیا  حق  انتخاب در باره سهولت داریم  و یا هر چیز سهلی را باید انتخاب کنیم ؟ 

11) چه آدمهایی همیشه دنبال سهولتند؟

12)  آیا سهولت در کنار آسایش ، آرامش هم می آورد ؟ 

13 ) آیا کار سهل و  آسان در تکامل  معنوی انسان نقشی ندارد  ؟  

14 )  نظر جامعه شناس ها و روان شناس ها در باره این سوالها چیست ؟ 

15) سی سال دیگر سرنوشت انسان با این سهولت خواهی چیست ؟ 

باید سه ماه روی اینا فکر کنم ! 

یه خانومی وسواس زیاد داشت و خودش و بقیه رو عاصی کرده بود ! او را نزد بزرگی می برند .  او به زن می گوید : خانوم ! اگر  چیزی نجس باشد ، در صورت خشک بودن ، نجاستش سرایت نمی کند . مگر نشنیده ای :  الخشک   مع  الخشک   لا یتچسبک ! ! !  

…………………………

می خواستم بگم :  تا پای خیس در دنیا نگذاشته ای ، اشکال ندارد ! ولی  به محض آنکه پایت خیس شود ، نجس می شوی ! منظورم این بود : تا دلت به دنیا تعلق خاطر ندارد ، مالک دنیا هم باشی و سلیمان نبی هم باشی ، هیچ ایرادی ندارد ! اما  وقتی تعلق خاطر داشته باشی ، حتی اگر دارایی ات یک تسبیح باشد ، هبوط کرده ای و بدنبالش سقوط ! 

پس لطفاً  مواظب باش پات خیس نباشه ! 

یه آقایی خونه ای می ساخت ، از شهرداری براش نامه اومد .  رفت  ببینه چه خبره ! بهش گفتند چند ده میلیون  جریمه ساخت و ساز شماست . اون برگشت به خونه ولی  توقع این  همه جریمه را نداشت . خیلی ناراحت بود ، اون قدر که همون شب فوت کرد ! 

………………………………………………………..

یه آقایی تریلی داشت . بار آهن و میلگرد زده بود . توی خونه داشت استراحت می کرد که صدای روشن شدن تریلی را از خیابون  شنید  ! فریاد  زد  : تریلی بردند !  پسرها  دنبال تریلی بیرون می دوند  . دزد ناشی که رانندگی تریلی رو بلد نبود ، کمی بالاتر تریلی رو توی جوی آب  انداخته بود و در رفته بود ، بچه ها که  با تریلی به خونه برگشتند ، پدرشون از ترس سکته کرده بود و مرده بود !

……………………………………………………

یه آقایی از مردن خیلی می ترسید . بهش توصیه می کنند  : شما برو غسالخانه ، یکبار شما را بشویند ، ترست می ریزد ! این بابا هم غسال آشنایی پیدا کرده بود و رفته بود تا غسال او را بشوید ! غسال که با لیف و صابون اومده بود  او را بشوید ، مرد در حالی که روی سنگ غسالخونه دراز کشیده بود ، گفته بود : من از این لیف چندشم  می شه ! یه لیف تازه نداری ؟ غسال گفته بود : چرا ! الان میرم  برایت میارم ! غسال که رفته بود ، جمعی مرده ای را وارد غسالخانه کرده و مدام  غسال را صدا می زدند . مرد که روی سنگ خوابیده بود ، نیم خیز شده و گفته بود : غسال رفته لیف بیاره ! مردم که او را عریان و نیم خیز روی سنگ دیده بودند ، پا به فرار گذاشته بودند  و یکی از آنها در همان دم سکته کرده بود و فوت شده بود ! 

………………………………………………………

اینهایی که گفتم ، واقعی بود ! این ماجرا ها منو یاد یه  نقل روایی انداخت ! مردی در محضر سلیمان نبی ع بود . شخص دیگری بر سلیمان نبی وارد شده و به مرد نگاه تندی انداخته و سپس مرخص شد . مرد از سلیمان نبی ع پرسید : این آقا کی بود ! به نحوی خاصی به من نگاه  می کرد ! سلیمان نبی فرمود : او عزرائیل بود . مرد  وحشت زده شده و از سلیمان  نبی خواست  که او را به دورترین نقطه ی زمین سیر دهد .  حضرت وی را سوار قالیچه اش کرد و  لحظه ای بعد که او در هندوستان پیاده شد  ،  عزرائیل جانش را گرفت !  دفعه ی بعد که سلیمان نبی ع عزرائیل  را دید ، از او پرسید : چرا  به آن مرد اینطور نگاه کردی ؟  عزرائیل گفت : قرار بود من لحظه ای بعد جان او را در هندوستان بگیرم ، وقتی او را نزد شما دیدم ، تعجب کردم ! 

…………………………………………………..

شرح :  در دنیا از چیزی نترس !