امروز با اعلام آرای انتخابات ، خیلی نذرها قبول نشد و برخی هم قبول شد !
باشد که در روز قیامت در ” عقبه ی نذور ” سرافکنده نگردیم !
نذر من هم قبول نشد . خدایا این نذر قبول نشده و امید نا امید شده را از من بپذیر !
مهربانم ! عزیزم ! دلبندم ! تمام امیدم ! عشق آسمانی ام !
گل محمدی ام ! روشنایی خانه ام ! غنچه ی نشکفته ام !
تاج سرم ! گل یاسم ! ماه تابانم ! نور چشمانم !
گفتن این کلمات چه هزینه ای دارد ؟ چقدر باید پول بدهیم ؟
چون مجانی است ، ارزشی ندارند ؟
پس چرا خیلی ها برای شنیدن این کلمات ، به خیلی کارهای درست و نادرست دست می زنند ؟
کاش می دانستیم با محروم کردن اطرافیان خود از شیرینی شنیدن این کلمات ، چه تلخی را به کام آنها ریخته ایم ؟
و چه گوش هایی در حسرت شنیدن این کلماتند ؟
خدا با آن بزرگی و عظمتش و بی نیازی اش ، بندگانش را از این کلمات محروم نکرده و در قرآن کریم از دوست داشتن حرف زده است ، اما ما در پیچ و خم غرور و نخوت ، تیرگی روابط خودمان را با دیگران رقم می زنیم !
پاکی جسم چه لذتی دارد . جسمی که عاریه و ظاهری و اعتباری است !
پاکی روح چه خواهد بود ؟ روحی که دائمی و باطنی و حقیقی است !
خدایا مرا پاکم کن تا دوستم داشته باشی !
والله یحب المطهرین . توبه / 108 .
استاد راشد یزدی می فرمود : دوست بزرگواری بعنوان روحانی کاروان عازم مکه شده بود . در ابتدای سفر کاروان ، زائران را برای بازدید به مکان چاههای بدر بردند .
چاههای بدر محل جنگ بدر بوده که بعد از شکست کافران ، پیامبر ص دستور داد همه ی اجساد کفار کشته شده در جنگ را ، داخل این چاهها بیفکنند .
برخی از زائران به شخص روحانی گفتند : زیارت نامه اینجا را بخوان ! ! روحانی با تعجب گفت : اینجا که زیارت نامه ندارد . اینجا محل دفن کفار صدر اسلام است . زائران به روحانی گفتند : اگر بلد نیستی ، راستش بگو ! ! مگر می شود زیارت نامه نداشته باشد ؟ !
هر چه مرد روحانی می گفت ، قبول نمی کردند .
مرد روحانی فکر کرد ، ممکن است که اینها باور کنند که اینجا زیارت نامه دارد و من نمی دانم و دیگر اعتمادشان از من سلب شود ، پس بهتر است که چیزی بخوانم !
روحانی مردم را رو به چاههای بدر کرده و شروع به خواندن کلمه به کلمه کرد :
السلام . . . علیک . . . یا چاه الله !
السلام . . . علیک . . . یا چاه رسول الله !
السلام . . . علیک . . . یا چاه امیرالمؤمنین ! . ..
واقعاً که حضرت علی ع چه زیبا فرمود : دشمن انسان جهل اوست .
استاد راشد یزدی می فرمود : دکتر آزمایشی را برایم تجویز کرد . ابتدا باید ناشتا خون می دادم و پس از خوردن صبحانه مجدداً باید خون می دادم .
بعد از اینکه ناشتا خون دادم و رفتم چیزی بخورم ، در همین میان کسی را ملاقات کرده و از موردی عصبانی شدم . پس از خوردن صبحانه دوباره خون دادم .
مسئول آزمایشگاه بعداً به من گفت : برای صبحانه چه چیزی خورده اید ؟ چون در خونتان سم دیده می شود ! !
خشم به جسم انسان بشدت آسیب می زند و روح انسان را فلج می کند و زمینه ی خشونت و جرم و جنایت و گناه و هتک حرمت و . . . است .
در روایات آمده : خشم و جنون از یک ماده اند ! و تنها یک تفاوت دارند ! فرد خشمگین نادم می شود ، ولی مجنون پشیمان نمی شود !
