تا آدمی از پوسته و قالب خویش در نگذرد ، به کرانه های تازه و ناب زندگی جاودانه دست نخواهد یافت !
آدمی در چشیدن مرگ است که شیرینی حیات را حس می کند و دامنه ی حیات خود را گسترش می دهد !
آیه « کل نفس ذائقه الموت » شاید همین معنا را می رساند که هر نفسی مرگ را می چشد ، نه آنکه مرگ او را ببلعد ! معمولاً خوراکی ها را می چشند !
قضاوت در مورد مرگ و زندگی ، باید بعد از اتمام مراحل دنیوی و ورود به عالم اخروی باشد . اینجا برای قضاوت کردن ، زود است .
میر داماد : از تلخی مرگ نترس ، که تلخی آن در ترسیدن از آن است !
سهروردی : ما حکیم را حکیم نمی دانیم ، مگر وقتی بتواند با اراده ی خود ، خُلع بدن نماید ! !
